شبیه سازی مرگ با ابزار های جدید

بیایید فرض کنیم  یه موجود دارای عقل و فهم وجود داره که بواسطه یه دستگاه حائل به دنیای جدیدی وصل می شه. تمام ارتباط و فعالیت این موجود در این دنیا وابسته به این حائل یا کالبده و اگر وجود نداشته باشه اون موجود عملا در اون دنیا هیچ کاره است.

فرض کنین اون موجود عاقل خودتونید و اون دنیا دنیای اینترنت هست که شما بواسطه دستگاهتون که یا تبلت هست یا موبایل یا هرچی در اون زندگی می کنید.

شما به موبایل و به مختصات اون دنیا بشدت عادت کردین و وابسته هستین. از چک کردن پیامک و نوتیفیکیشن هاتون بگیرین تا مرور صفحات اینترنتی، بازی و رفرش کردن های الکی. شما شدیدا بواسطه این عادات به دنیای مجازی وابسته شدین. در اوج این وابستگی هستین که ناگهان...بووووم!!!

آدمای اینجوری موقعی که به هر دلیلی دستگاهشون رو از دست می دن به شدت پریشون و آشفته می شن. اونا عادت ندارن بدون اون دستگاه زندگی روزانشون رو بگذرونن. بعد از مدتی ممکنه به نبود دستگاه عادت کنن و زندگی بدون اون رو ادامه بدن. اما در اغلب موارد آدما دنبال پیدا کردن یه دستگاه جدید هستن تا دوباره با اون دنیا ارتباط برقرار کنن.

موقع مرگ چیزی شبیه به خاموش شدن و از دست رفتن دستگاه - که همون دستگاه حائل هست-اتفاق می افته. و برزخ تازه از اینجا شروع می شه. پروسه سخت درد کشیدن و کنده شدن از عادات و بجامانده های این دنیا در وجود آدمی زاد

از این حیث بنظر می رسه این  منزل از سخت ترین هاست و فقط کسانی راحت از این مرحله عبور می کنن که کمتر وابسته به عالم ماده شده باشن.