خطرهای خوردگیِ خواندن

خوب یا بد دستگاه ها ی ارتباطی جدید در حال تربیت کردن ما هستند

یکی از خطراتی که به نظرم ممکنه در چند سال آینده رخ بده مشکل عدم توانایی خواندن متن های طولانی توسط  مردم عامه هست. زیاد در معرض هرزنامه های شبکه های اجتماعی بودن به نظرم میتونه ساختار ذهنی مغز رو بشدت تحت تاثیر قرار بده. شاید این بخش رو باید یکم بیشتر توضیح بدم:

ببینین رفتارهای عادی روزانه ما اگر طولانی بشن تبدیل به عادت هایی میشن که ممکنه ارگان های مختلف بدن رو درگیر کنه و به نظرم اگر این ارگان ها عصبی و روانی باشن برگردوندن اون ها به وضع قبلی یا حالت بهینه سخت تر اتفاق می افته و نیاز به همت بیشتری داره.

افراد زیادی رو میبینم که در شبکه های اجتماعی مختلف فعال هستن و هر روز در معرض گلوله باران نوتیف های شبکه های اجتماعی اند. این حالت بهینه ای هست که فرض میکنیم طرف فقط به نوتیف ها اهمیت میده و مدام در استریم یا هرزنامه سرگردان نیست. این آدمها ناخود آگاه به سمت پرتگاهای دم دمی مزاجی و حیرانی در هر وادی سر میخورن.

و خب فکرش رو بکنین این افراد عموما روی هیچ چیز طولانی نمی تونن تمرکز بکن و بعضا خواندن یه کتاب ساده شازده کوچوله برای اونها از کندن کوه هم سخت تر میشه

و بنظرم پیش بینی بعدش خیلی سخت نیست. انبوه انسان های نفهم و سطحی که از نفوذ به عمق عاجزند و فقط حمل کننده انبوهی از اطلاعات با تاریخ مصرف چند روز هستند. این افراد سید  های خوبی برای رسانه های تصویری هستند. به نظرم در اطراف همه ما از این آدم ها هستند که نیاز به کمک دارند تا از این حالت در بیان

این خطر بزرگیه که باید از شر کتاب و کتاب خونی کندش

پ ن : اخیرا در کشورمون کتاب صوتی در حال باب شدن هست. با تمام ظرفیت های که این موجود داره اما نسبت به برخی حاشیه های اون بیمناکم...